Yelmer verdedigt zijn vierde plaats in de tussenstand met verve
17-07-2011
“Voorop gesteld, mijn auto was het hele weekend super. Het team doet geweldig goed werk”, stelde Yelmer heel beslist. En toch kwam het er niet helemaal uit. Met dank aan de Omloop Terlaemen waar inhalen een hele klus blijkt te zijn. Yelmer startte dus van de zesde plaats en daar finishte hij ook. Net zo als Robert Doornbos als vijfde startte en ook daar weer finishte. Helaas liep de race dan ook uit op een weinig opwindende optocht. De meeste posities werden gewonnen c.q. verloren bij de verplichte pitstop. Yelmer kwam een ronde later binnen dan de kop maar dat bracht dus niets extra’s.
Omdat hij als zesde was gefinisht moest hij als negende de tweede race in. Al snel kwam hij onder druk te zitten van de als tiende gestarte Doornbos, die weer Frederic Vervisch haast in zijn versnellingsbak had zitten. Eén momentje ging Yelmer iets te wijd, waarvan zowel Vervisch als Doornbos profiteerde. De Belg bleef daarna buiten bereik, de voor Japan uitkomende Doornbos was na een ronde al weer ingehaald. Het duurde tot na de pitstops voordat er weer echt reuring op de baan ontstond. Yelmer was twee ronden later dan de meesten binnen gekomen en kwam precies voor Doornbos weer op de baan. Voor hem zat Vervisch waarop Yelmer verbeten de aanval inzette. Eenmaal kwamen ze zij-aan-zij op de Jacky Ickx-chicane aanzetten maar de Belg verdedigde de binnenkant van de bocht en buitenom was daar geen optie. Nadat Vervisch ook Duncan Tappy was gepasseerd kwam Yelmer achter de voor Turkije uitkomende Brit te zitten. Die was langzamer maar Yelmer kwam er toch niet langs. Met als gevolg dat Doornbos, Chris van der Drift en Neel Jani konden aansluiten. Maar die hadden weer geen kans tegen de Ubbergse coureur, die op zijn beurt nog steeds niet langs Tappy wist te geraken. “Toen ik eindelijk mijn kansen rook was ik al door mijn 'push-to-passes’ heen. Ik dacht dat ik er nog twee had maar òf ik heb verkeerd geteld, òf ik heb een paar keer onbedoeld de knop ingedrukt. En zonder dat extra toerental was er geen voorbij komen aan”. Yelmer finishte zo wederom als zesde, wat hem de zevende plaats voor de Super Finale opleverde.
Net als de twee hoofdraces werd ook die Finale niet bijster spannend, op de strijd in de eerste bocht na. Maar alles bleef zoals het was gestart. Zelfs toen het met nog ruim een ronde te gaan begon te regenen veranderde er niets, al vloog Frederic Vervisch wel bijna van de baan. Maar hij wist de koppositie nog net te houden. “Al met al een weinig opwindend weekend”, oordeelde Yelmer. “Het niveau van de rijders en ook de auto’s is nu zo gelijkwaardig dat je op een baan als deze weinig kans hebt om posities te winnen. En dat is best frustrerend voor een racer zoals ik. Ik kijk nu al uit naar circuits waar je wel kunt passeren”, aldus Yelmer, die met de kleinst mgelijke verschillen nog immer de vierde plaats in de tussenstand bezet.
